italyan boya nasıl yapılır

Fresk Nedir?

Fresk, boyanın alçı bir duvara veya hala ıslak olan “intonaco”ya uygulandığı bir boyama tekniğidir, bu nedenle duvar kururken boyanın rengini emer. Bu yöntem, boyayı zaten kurumuş bir duvara uygulamak yerine, mat, daha az parlak bir yüzeyle kanıtlayarak, resmin kalıcı olarak duvara sabitlenmesini sağlar. Genellikle bu şekilde yapılan resimler, genellikle normal resimlerden daha büyük ölçektedir, bu nedenle geniş duvarlar tercih edilen yüzeylerdir. Muhtemelen en ünlü fresk resimleri, Vatikan Şehri’ndeki Sistine Şapeli’nin tavanında, Rönesans adamı Michelangelo’nun İncil’in en önemli hikayelerini ve karakterlerini çizdiği resimlerdir.

İtalyanca’daki “fresk” kelimesinin anlamı “taze”dir, büyük olasılıkla tuval gibi taze ve hala ıslak sıva duvarına atıfta bulunur. Tarihsel olarak, freskler, Fransa ve İspanya’daki bazı kireçtaşı mağaralarında atlar, aslanlar, bizonlar ve hatta soyu tükenmiş mamut gibi hayvanların resimleriyle fresklerin görüldüğü 30.000 yıl öncesine kadar tarihlenebilir. Kalkerden yapılan alçının kullanımı MÖ 1500’de başlamış ve fresklerin dini amaçlı olduğu Mısır, Yunanistan ve Fas gibi Akdeniz bölgelerinde yaygınlaşmıştır. Hindistan ve Türkiye gibi bazı Asya ülkelerinde de alçı boyama örnekleri bulundu.

Taze sıva duvarın yanı sıra, bir fresk resminin bir diğer önemli bileşeni de boyanın kendisidir. Geleneksel olarak boya, daha sonra su ile karıştırılan doğal olarak türetilmiş zemin pigmentlerinden yapılır. Boya daha sonra ıslak sıvaya bir fırça ile sürülür ve her iki bileşen de aynı anda kurutulur. Genellikle ressam veya “freskçi”, resmin genel hatlarını kırmızı tebeşir veya “sinopi” ile çizer.

Sıva yüzeyinin tazeliğine veya ıslaklığına bağlı olarak üç genel fresk türü vardır. İlk tip, kelimenin tam anlamıyla “gerçek taze” olarak tercüme edilen “buon fresk”tir, çünkü bu tip yüzey için en ıslak sıvayı kullanır. Sadece su ile karıştırılarak boyayı kururken tamamen emen ıslak sıva üzerine pigment uygulanır. Islaklığını sağlamak için, boyacının bir seansta ne kadar iş bitirebileceğine göre, sıva parça parça duvara uygulanır.

İkinci tip “mezzo-fresk” veya “orta taze”, çünkü sıva sadece biraz ıslak, ancak parmak izlerinin oluşmayacağı kadar kuru. Bu yöntem, boyanın yalnızca orta düzeyde emilmesine izin verir. “A secco” veya “kuru” fresk boyama türü, tuval için kuru sıva kullanır ve bu, pigment için su dışında yumurta sarısı, yağ veya yapıştırıcı gibi başka bir bağlayıcı madde gerektirir. Bu, boyanın duvara yapışmasını sağlar, ancak gerçekten nüfuz etmesine izin vermez. Leonardo Da Vinci, ünlü tablosu “Son Akşam Yemeği”ni secco yöntemini kullanarak yarattı.